TE ZOET, MAAR TE GOED OM TE NEGEREN

Pruimenwijn is terug van weggeweest en dit keer niet alleen als gratis shot bij de sushi. Die plakkerige slok uit je studentenjaren? Die komt voort uit eeuwenoude tradities vol keizers, rituelen en rebels vakmanschap. “Mensen denken dat het limonade is, maar dit drankje heeft meer geschiedenis dan menig Bordeaux,” zegt pruimenwijnliefhebber Jan (46 jaar). Hij is vastberaden het imago van deze fruitige underdog te herschrijven. 

Wijn? Pruim dan! 

Tijd om wat wijn bullshit te ontkrachten: pruimenwijn wordt vaak in één adem genoemd met druivenwijn, maar technisch gezien is het een andere tak van sport. Echte wijn komt van gefermenteerde druiven, terwijl pruimenwijn wordt gemaakt van – je verwacht het niet – pruimen. In Japan heet het umeshu: een likeur op basis van ume-pruimen, suiker en alcohol. Verwacht geen droog wijngeneuzel of een stoffige druiventhee.  Deze rakker is zoet, sappig glijdt naar binnen als een gladde prater op een eerste date. Ja, dat klinkt alsof het alleen geschikt is voor vrouwen die normaal voor een cocktail zouden gaan, maar houd die opgetrokken wenkbrauw nog heel even voor je. 

Van keizerlijke offergave tot TikTok-trend 

Pruimenwijn is geen hype, het is historie in een fles. In China, 4e eeuw v.Chr., werd pruimenalcohol gebruikt als medicijn en offergave. Vervolgens adopteerden de Japanners het drankje in de Heian-periode (794–1185), waar het een vaste plek kreeg aan het hof. Keizers schreven er gedichten over. Samoerais dronken het voor ze de strijd in gingen. Alsof Red Bull en een haiku een liefdesbaby hadden. 

In de twintigste eeuw belandde de drank in moeders keukenkastje als een huis-tuin-en-keukenproduct. Elke oma had een geheime voorraad staan: pruimen in sterke alchol met een zak suiker eroverheen. Dit ritueel leeft nog steeds. “Die oma’s wisten echt wat ze deden. Wat wij nu hip vinden, deden zij gewoon omdat het werkte. En lekker was,” grijnst Jan. Alleen worden de karafjes inmiddels gedeeld op TikTok met hashtags als #homemadeumeshu en #aestheticwinemaking. Zelfs de keizer zou een ring light hebben gekocht. 

Zoet is geen zwaktebod 

Tijd om het suikerbeest bij z’n naam te noemen: de smaak. Pruimenwijn is snoeperig zoet. In een wereld waar we allemaal geleerd hebben dat ‘droog’ gelijkstaat aan de ‘serieuze wijnkenner’, voelt zoet al snel als het kinderzwembad van de wijnwereld. 

Maar dat is kletskoek. Net zoals muziek niet alleen serieus is als het in mineur staat, is wijn niet alleen goed als hij je lippen doet samentrekken van zuur. “Alsof zoet iets slechts is? We hebben allemaal chocolade in huis en dan mag dit ineens niet?” moppert Jan. Deze zoete zonde is verdomd sexy, sappig as hell en stiekem een alleskunner. Drink hem koud op een warme zomeravond. Mix hem met bruiswater en een schijfje limoen voor een Japanse Spritz. Of giet een scheut vanille-ijs over en voel je even een geniale keukenheld. 

Vroeger weggelachen, nu uitverkocht 

Het shotje naast je maki verovert langzaam nieuw terrein. Namelijk in cocktailbars waar de barman een snor heeft met meer persoonlijkheid dan de gemiddelde influencer en in niche wijnshops met een aparte hoek voor ‘fruitfermentatie-experimenten’. Zelfs de mensen die ooit per ongeluk een fles kregen, maken hem thuis vervolgens in één avond op. 

Er zijn zelfs Europese versies in opmars: in Frankrijk experimenteren jonge wijnmakers met lokale pruimenrassen en in Nederland worden oude boomgaarden opnieuw ontdekt voor ambachtelijke batches.  

Rauw en raak 

De charme van pruimenwijn: het is niet gelakt, niet gepolijst. Het is gewoon rauw. En dat werkt. Je hoeft er geen wijngids bij te houden om hem volledig te begrijpen. Hij vraagt niet om een karaf, decanteertijd, of een kurkentrekker die je met een explainer video moet bedienen. Hij vraagt maar om één ding: open die dop en geniet. 

Achter dat snoepgezicht zit vuur 

Dus onder de zoetheid schuilt een rijke cultuur, een DIY-mentaliteit en een drank met karakter. Het is verleidelijk om pruimenwijn weg te zetten als ‘snoepwijn’. Maar dat is alsof je denkt dat sushi alleen maar komkommer met rijst is omdat je ooit zo’n supermarktrol hebt gegeten. 

Pruimenwijn is meer. Het is erfgoed in een fles. Een drank die z’n eigen regels schrijft, lak heeft aan de druivenmaffia, en ondertussen gewoon belachelijk lekker is. En vraag je je na dit stuk af wie jan is? Wij ook. Maar hebben we je nu wel overgehaald om aan de pruimenwijn te gaan? Of blijf je nog bij je brave Chardonnay?”